کد مطلب:113858 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133
[صفحه 137] نپذیرد كه امام علی (ع) می فرمایند: و من انكره بالسیف لتكون كلمه الله هی العلیا و كلمه الظالمین هی السفلی فذلك الذی اصاب سبیل الهدی و قام علی الطریق و نور فی قلبه الیقین[1]. (آنكس كه با شمیشر در برابر باطل و منكرات بمبارزه برخیزد به راه هدایت راه یافته است و بر جاده ی حقیقی گام نهاده و نور یقین در قلبش تابیده است). گر چه راه های دیگر نیز وجود دارد اما تنها راه اساسی و قطعی برای از میان برداشتن باطل و منكرات و موانع حركت تكاملی، مبارزه و جهاد و روح شهادت طلبی است: آنگاه امام با یاد اصحاب و یاران خود كه با روح شهادت طلبی بحركت تكاملی تداوم بخشیدند می فرماید: این اخوانی الذین ربكوا الطریق و مضوا علی الحق؟ (كجا هستند برادران من؟ همانها كه یافتند راه حق را و در جاده ی مستقیم حق قدم برداشتند تا شربت شهادت نوشیدند).[2].
پس از شناخت راه تكاملی و انتخاب و حركت در مسیر حق، باید به از میان برداشتن موانع آن بگونه ای جدی برخورد نمود و با انحرافات و موانع و مشكلات راه مبارزه كرد كه تداوم یابد و توقف
صفحه 137.